A Comparative Study of Muqasa and Tahator in Imamia Jurisprudence and Iran's Righ

Document Type : Practical

Author

Abstract

Muqasa, taqas and dicker in terms of Islamic jurisprudence, have different means in some religions, and in some other are synonyms. In Imamia jurisprudence all three and in law dicker is often used. The dominant meaning of these terms in this case, is the settlement of the demands of the people. Despite of some opposition, the dominant view in jurisprudence and rights is the legitimacy of muqasa. To pay both the religion and the exercise of the right to work, muqasa is guaranteed, and in several ways it’s because reducing the risks of the transferring the funds and speeding up the transactions and avoiding repetition of the pay and simplifying the liabilities has a scientific importance. In the case of muqasa nature, some have mentioned it as the ways of the expiry of debts and some mentioned as the Excluding the sale of debt to debt and some as the ways to dominate the other property, and some as the ways of abandonment of obligations. And some have mentioned other details. Scholars and muqasa jurists have considered muqasa permissible in religion. Some have considered it three types and others four types and some one type and some have mentioned other details any of these kinds have its own special conditions and effects.

Keywords

Main Subjects


ابن منظور، محمد بن مکرم (بی تا). «لسان العرب». بیروت: دار صادر.
ابن‌مطرز، أبوالفتح ناصرالدین بن عبد السیدبن علی (1979 م). «المغرب فی ترتیب المعرب»،چاپ اول. حلب: مکتبة أسامة بن زید.
امامی، سید حسن (1364 ش). «حقوق مدنی»، چاپ پنجم. تهران: کتابفروشی اسلامیه.
انصاری، محمد علی (1415 ق). «الموسوعة الفقهیة المیسرة»، چاپ اول. قم: مجمع الفکر الإسلامی.
انصاری، مرتضی (1415 م). «کتاب المکاسب»، چاپ اول. قم: المؤتمر العالمی بمناسبة الذکری المئویة الثانیة لمیلاد الشیخ الانصاری.
انصاری، مسعود و محمد علی طاهری (1386 ش). «دانشنامه حقوق خصوصی». تهران: محراب فکر.
بازگیر، یدا... (1379 ش). «قانون مدنی در آئینه آراء دیوان عالی کشور، سقوط تعهدات، ضمان قهری». تهران: فردوسی.
بحر العلوم، سید محمد (1362 ش-1984 م). «بلغة الفقیة»، چاپ چهارم. تهران: منشورات مکتبة الصادق.
بحرانی، یوسف. (بی تا). «الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة». قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر (1340 ش). «تأثیر اراده در حقوق مدنی». تهران: دانشگاه تهران.
  ----- (1381 ش). «مبسوط در ترمینولوژی حقوق». تهران: گنج دانش.
  ------(1387 ش). «مجموعه محشی قانون مدنی»، چاپ سوم. تهران: کتابخانه گنج دانش.
جوهری، اسماعیل بن حماد (1407 ق-1987 م). «الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة»، چاپ چهارم. بیروت: دار العلم للملایین.
حاتمی، علی اصغر (1384 ش). «تقاص مال». مجلۀ دانشکده علوم انسانی دانشگاه سمنان، شماره 12، 49-74.
حائری، علی (1387 ش). «شرح قانون مدنی». تهران: گنج دانش.
حر عاملی، محمد بن حسن (بی تا). «وسائل الشیعه إلی تحصیل مسائل الشریعه». بیروت: داراحیاء التراث العربی.
حسینی روحانی، سید محمد صادق (1412 ق). «فقه الصادق»، چاپ سوم. قم: دارالکتاب.
----- (1418 ق). «منهاج الفقاهة»، چاپ چهارم. یاران.
خمینی، سید مصطفی (1376 ش). «تحریر العروة الوثقی»، چاپ اول. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
خوانساری، سید احمد (1355 ش). «جامع المدارک فی شرح المختصر النافع»، چاپ دوم. تهران: مکتبة الصدوق.
رازی، محمد بن أبی بکر بن عبدالقادر (1415 ق-1995 م). «مختار الصحاح». بیروت: ناشرون.
زبیدی ابوالفیض محمد بن محمد بن عبد الرزاق حسینی، مرتضی (بی تا). «تاج العروس من جواهر القاموس». دار الهدایة.
سبزواری، محمد باقر (بی تا). «ذخیرة المعاد فی شرح الإرشاد». مشهد: مؤسسة آل بیت لإحیاء التراث.
------ (1423 ق). «کفایة الاحکام»، چاپ اول. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
شعیبی، فؤاد قاسم مساعد قاسم (2008 م). «المقاصة فی المعاملات المصرفیة»،چاپ اول. بیروت: منشورات الحلبی الحقوقیة.
شمس، عبدالله (1380 ش). «آئین دادرسی مدنی»، چاپ اول. تهران: نشر میزان.
شهید اول، شمس الدین محمد بن مکی عاملی  (1412 ق). «الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة»، چاپ اول. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
شهید ثانی، زین الدین بن علی عاملی  (1413 ق). «مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام»، چاپ اول. قم: مؤسسة المعارف الإسلامیة.
شهیدی، مهدی (1385 ش). «سقوط تعهدات». تهران: مجد.
طباطبایی حکیم، سید محسن (1391 ق). «مستمسک العروة الوثقی»، چاپ چهارم. نجف: مطبعة الآداب.
طباطبائی، سید علی (1412 ق). «ریاض المسائل»، چاپ اول. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
طباطبائی، سید محمد کاظم (1417 ق). «العروة الوثقی»، چاپ اول. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
----- (بی تا). «نهج الفقاهة». قم: انتشارات 22 بهمن.
طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن (1407 ق). «الخلاف». قم: مؤسسة النشر الإسلامی».
طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن بن علی (1387 ق). «المبسوط فی فقه الإمامیة»، چاپ سوم. تهران: المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة.
عاملی، محمد بن علی موسوی (1410 ق). «مدارک الأحکام فی شرح شرائع الإسلام»، چاپ اول. مشهد: مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث.
علی آبادی، علی (1381). «ایجاد و سقوط تعهدات ناشی از عقد در حقوق اسلامی»، چاپ اول. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
فاضل هندی، بهاءالدین محمد بن حسن اصفهانی (1416 ق). «کشف اللثام عن قواعد الأحکام»، چاپ اول. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
فقعانی، زین الدین علی بن علی بن محمد بن طی (1418 ق). «الدر المنضود فی معرفة صیغ النیات و الایقاعات و العقود»، چاپ اول. شیراز: مکتبة مدرسة إمام العصر العلمیة.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب (بی تا). «القاموس المحیط». بیروت: داراحیاء التراث العربی.
محقق آبی، زین الدین ابوالحسن بن أبی طالب ابن ابی المجد یوسفی (1408). «کشف الرموز فی شرح المختصر النافع». قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
محقق حلی، ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن حسن (1409 ق). «شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام»، چاپ دوم. قم: استقلال.
مروارید، علی اصغر (1410 ق-1990 م). «الینابیع الفقهیة»، چاپ اول. بیروت: دارالتراث و الدار الإسلامیة.
مقدس اردبیلی، احمد بن محمد. (بی تا). «زبدة البیان فی أحکام القرآن». تهران: المکتبة المرتضویة لإحیاء آثار الجعفریة.
منصور، جهانگیر (1378 ش). «قانون مدنی». تهران: دوران.
موسوی خمینی، سید روح ا... . (1390 ق). «تحریر الوسیلة»،چاپ دوم. نجف: مطبعة الآداب.
موسوی خوئی، سید ابوالقاسم (1396 ق). «مبانی تکملة المنهاج»، چاپ دوم. قم: العلمیة.
------ (1377 ش). «مصباح الفقاهة»، چاپ اول. تدوین توسط محمد علی توحیدی، قم: مکتبة الداوری.
موسوی گلپایگانی، سید محمد رضا (1401 ق). «کتاب القضاء». قم: مطبعة الخی‌ام.
  نجفی، محمد حسن (1367 ش). «جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام»، چاپ سوم. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
   نراقی، احمد بن محمد مهدی (1415 ق). «مستند الشیعة فی أحکام الشریعة»، چاپ اول. مشهد: مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث.